24-06-2010

The trick is to recognize when a goodbye can be a good thing, when it's a chance to start again.

Degenen die de Sound of Music nog niet gezien hebben, gaan zich nu heel hard schamen. In de hoek. Hup. Zo’n geweldige lachwekkende treurige film moet je gezien hebben. In de film is een ‘goodbye’ en in de film is een ‘ start again’ . De ‘goodbye’ maakt dat je huilt, dat je de tv uit wil zetten, dat je tegen je vriendje aankruipt en het deken verder over je heen trekt. De ‘start again’ maakt juist dat je glimlacht en je tranen wegveegt, dat je de tv niet uit zet maar juist de recorder aanzet om het later nog eens te zien, het maakt dat je je vriendje spontaan een kus op z’n neus geeft en het deken van je afslaat. Dit is dus het mooie van een ‘goodbye’. Maar waarom van de ‘goodbye’? Het is toch juist het mooie van de ‘ start again’? Dat is dus juist het mooie. De ‘goodbye’ zorgt juist voor die ‘ start again’ . Zonder een einde is er geen nieuw begin. En zonder een begin zou er nooit een einde aan hoeven komen. Voor dat begin zorg je zelf, door niet altijd binnen te zitten, door mensen spontaan aan te spreken. Zo breidt je je contacten uit en dus ook je begin. Ik zal niet zeggen dat hoe groter je begin is, hoe groter of kleiner het eind, want daar heb ik geen verstand van. Maar ik weet wel dat een einde, een ‘goodbye’ niet het einde is. Want daarna komt altijd een ‘ start again’ . En van die ‘ start again’ maak je zelf wat, net als van dat eerste begin. Ook als je denkt dat er geen ‘ start again’ is, zal hij er zijn. Je ziet hem (of haar) misschien niet, maar ze zal verschijnen, als jij ervoor openstaat. Als je gedumpt bent door je vriendje, zal dat voelen als een einde. Maar als jij maar met je hoofd bij diegene blijft hangen en hem ook niet uit je hoofd WIL hebben, dan zal die ‘ start again’ niet komen. In je hoofd moet de knop om. Als die knop om is, kan jij opnieuw beginnen met je ervaringen van het vorige.