Mijn Facebook is veranderd. Dan zou je zeggen: Ja goh, er komen telkens nieuwe features op Facebook, dat verandert continu. Maar het gaat meer om een woord. Er zit een nieuw woord in mijn vocabulaire op Facebook, en in het echt, namelijk: ‘Ichthus’.
Hoe komt dat nieuwe woord in mijn vocabulaire? Dit komt door eindelijk doen wat ik vorig jaar al wilde doen. Meerdere malen is tegen mij gezegd: ‘Yentl, jij moet naar Ichthus! Dat past bij jou, ik weet zeker dat jij dat leuk vindt!’ En ik maar denken ‘Ja, maar studentenvereniging.. dan moet ik super sociaal gaan doen, en naar allemaal feesten, et cetera!’ (in andere woorden: bangeschijterd). Dus noemde ik telkens als excuus ‘Ja, maar dan moet ik de laatste trein naar Gouda hebben, dat gaat echt niet werken..’. Prachtig, (bijna) iedereen was het met me eens . Behalve een oud-docent van mij. Telkens weer, als ik noemde dat ik zo weinig sociale dingen verder in mijn vrije tijd deed: ‘Tja, had je maar bij Ichthus moeten gaan he. Had je maar, had je maar..!’
En inmiddels begon ik ook te denken ‘Had ik maar, had ik maar..’.
Toen bij mijn studie (ALPO) bleek dat ik een negatief studieadvies zou krijgen (wat uiteindelijk niet waar bleek), moest ik een nieuwe studie gaan zoeken. Na wikken en wegen werd dat Pedagogische Wetenschappen. Gevolg hiervan was dat in mijn hoofd gedachten rondgingen: ‘Nieuwe mensen, oh help.. Weer allemaal nieuwe mensen leren kennen..’. Daarnaast vertrok ik met mijn ouders ook uit mijn kerk, waardoor ik nu ‘kerkloos’ ben, en dus eigenlijk ook wel een nieuwe kerk wil. Hier zou ik dus óók nieuwe mensen moeten leren kennen. Toen sprak ik mijn oud-docent weer eens: ‘Goh Yentl, dit jaar ga je wel bij Ichthus hé?’. Ik had al zoveel nieuwe dingen voor mijn gevoel. Studie, kerk.. De briljante gedachte kwam toen op: ‘Het maakt dan niet meer uit!’. Ik ben dan zo druk bezig met allemaal nieuwe mensen leren kennen, dat Ichthus er ook nog makkelijk bij kan. En als iedereen gelijk heeft dat Ichthus zo bij mij past, dan zal dat wel soepel gaan.
Zo gezegd, zo gedaan. Na een introductieweek van de studie mag je dan de introductieweek van Ichthus doen. Op zondagavond, voordat ik naar mijn kamer terug ging, zat ik toch wel in spanning om al die nieuwe mensen. En dan kom je op maandagavond daar bij Ichthus, kriebels in je buik (die denk ik stiekem elke nuldejaars wel had).. En het is super gezellig! Klinkt zo heerlijk cliché, maar ik heb er geen andere woorden voor. Iedereen zat lekker hutjemutje op elkaar, en ja, als je niet met elkaar praat, is het saai. Maar iedereen praat met elkaar, probeert de namen te leren. En ik heb nog nooit iemand zo erg zijn best zien doen om alle namen te weten, behalve de eerstejaarscommissie! Wauw. Als je op dinsdag weer binnenkwam, was het ‘Hoi Yentl!’. (En dan sta je zelf met je mond vol tanden, omdat je de naam van de ander niet meer weet..)
Juist die persoonlijkheid, die vriendelijkheid en gezelligheid maakt dat je je direct thuis voelt. Samen met een ander meisje heb ik het hier over gehad, of het nou bij Ichthus een ander soort mensen zijn of iets dergelijks. Maar ook zij zijn mensen. Alleen opener. Socialer. Meer gericht op het contact (en natuurlijk stiekem ook op het werven van leden!)
Kortom, het woord ‘Ichthus’ zal zeker nog vaker voorkomen op mijn Facebook en hopelijk komt het ook heel vaak in het echt voor.
- Zie dit niet als een PR-praatje, maar gewoon als iets wat ik wilde delen. :) -
