Vertel.

Toch nog weer een gedichtje..

Vertel.
Hoe vertel je aan een blinde
hoe groen de kerstboom was
als hij kaal en leeg op straat
met het vuilnis mee

hoe vertel je aan een dove
het geluid dat de zon niet maakt
als hij vuurrood sissend
ondergaat in zee

(c) Hans Hagen

Onzichtbaar

een zucht is onzichtbaar
net als de wind
de nacht is onzichtbaar
als de dag begint
onzichtbaar zijn de dingen
die ik kwijt ben
die ik nooit meer vind
maar
met mijn ogen dicht
zie ik alles
wat mijn hoofd verzint.

(c) Hans & Monique Hagen - Jij bent de liefste.

Regen. En andere dingen.

Regen.

God huilt, zeg ik weleens. Dan huilt hij nu wel heel hard. Het rare effect van dat huilen is dat wij ook gaan huilen. Niet letterlijk, maar ons humeur wordt vaak wel verpest door het weer. Ook nu hier in huis een slome sfeer, niemand heeft zin ergens in.

Dus eigenlijk bepaalt het weer ons humeur voor een heel groot deel. Zon zorgt voor vrolijkheid. Regen zorgt voor somberheid. Sneeuw zorgt voor een gezelschapsgevoel, maar ook voor kou. Hagel zorgt voor pijn en soms zelfs angst. Bliksem zorgt voor licht, maar de donder zorgt voor angst.

Vandaag zaten we in het bedrijfsrestaurant te lunchen. Het zonnetje scheen en iedereen was vrolijk. Opeens, een stortbui. De lucht ging open en liet ons douchen. En meteen, ook al zat iedereen in het bedrijfsrestaurant gewoon droog, was de sfeer bedompt. Het was maar raar.