dinsdag 29 maart 2011

Tja.

Af en toe dan ben je het gewoon helemaal zat. Dan kropt alles zich op, barst je uit in tranen bij een volwassene die je gewoon positieve kritiek probeert te geven, en ben je gefrustreerd tot in je tenen.
Af en toe werkt het gewoon als een soort emmertje. Je eigen piekeren en problemen liggen op de bodem en vormen ongeveer 10 cm van de emmer die 40 cm hoog is, een negatief studieadvies plaatst zich bovenop je piekeren, van 10 centimeter, maar hierdoor stijgt je piekeren ook weer met 5 cm. Als je stage dan eigenlijk toch ook niet lekker loopt, vormt dit ook 10 cm van je emmer, maar ook hierdoor stijgt je piekeren met 5 cm. Uiteindelijk heb je een emmer met 20 cm piekerstof, 10% studie en 10% stage. Dit resulteert dus in frustraties, hoge sensitiviteit en chagerijnigheid.
Af en toe wil je gewoon even huilen (dat doe je dan natuurlijk ook, anders is het niet goed voor je).
Af en toe wil je gewoon ergens je frustraties kwijt. Een boksbal, een vriend, een fiets, noem maar wat..
Af en toe moet je toch weer glimlachen. Om al die lieve vriendinnetjes en vriendjes, die heel lief je helpen en proberen je piekeren te verminderen. (L) voor all of them.

- Dit is mijn kleine manier, van een beetje frustraties uiten. -